در برخی از وب سرورهای لینوکس مانند Apache، قابلیتی به نام htaccess یا Hypertext Access وجود دارد که با استفاده از آن میتوان پیکربندی سطوح دسترسی را در حوزه دایرکتوری انجام داد.
منظور از پیکربندی در حوزه دایرکتوری این است که مانند Permission های موجود در سیستم عامل ویندوز که امکان تعریف آنها بر روی هر دایرکتوری وجود دارد، فایلهای htaccess نیز سطح دسترسی مسیری که در آن واقع شدهاند و همچنین دایرکتوریهای فرزند آن (ارثبری) را کنترل میکنند.
هر چند که در یک وب سرور لینوکس معمولا امکان تعریف سیاستهای امنیتی کلی (در پانل کنترل آن و یا استفاده از فایل پیکربندی httpd.conf) وجود دارد، اما در صورت وجود فایل htaccess در یک مسیر، پیکربندی سطح دسترسی از روی فایل htaccess آن (در صورت وجود) انجام خواهد شد.
برای ایجاد چنین فایلی، تنها لازم است که یک فایل متنی ساده در یک دایرکتوری ایجاد نموده و نام آن را به .htaccess تغییر دهیم. وجو نقطه در ابتدای نام این فایل (و همچنین فایل .htpasswd) به این دلیل است که در سیستم عاملهای linux و unix، چنین فایلهایی به صورت خودکار مخفی (Hidden) خواهند شد.
دستوراتی که در یک فایل htaccess مورد استفاده قرار میگیرند، شامل فرامینی جهت کنترل موارد زیر هستند:
-تصدیق هویت (Authentication) و کنترل دسترسی به دایرکتویرها با تعریف نام کاربری و کلمه عبور در فایلهای htpasswd.
- انتقال و هدایت صفحه به مسیر جدید.
-جلوگیری و یا کنترل نمایش لیست فایلهای دایرکتوری در مورد تمام فایلها و یا فقط برخی از آنها.
-کنترل و یا مسدود کردن دسترسی IP های تعیین شده به محتوای وب.
-تعیین نام فایل Index پیشفرض.
-تعیین محتوا و صفحاتی جهت نمایش در حالات بروز خطاهای وب (مانند ۴۰۱، ۴۰۲، … ۵۰۵).
-جلوگیری از عمل hotlink یا نمایش تصاویر موجود در دایرکتوریها در وبسایتهای دیگر.
-معرفی فایلهای پیکربندی php.